گریه برای حضرت علی اکبر(ع) ، خاطره ای از پیر جماران

آقای کوثری که سال ها در قم روضه خوان خاص حضرت امام بود نقل می کرد : پس از شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی وارد نجف شدم ، رفقا گفتند : خوب بموقع آمدی امام را دریاب که هرچه کردیم در مصیبت حاج آقا مصطفی گریه کند از عهده کار برنیامدیم ،مگر تو بتوانی کاری بکنی . خدمت حضرت امام عرض کردم : اجازه میدهید ذکر مصیبتی بکنم ؟ اجازه فرمودند . هر چه نام مرحوم حاج آقا مصطفی را بردم تا با آهنگ حزین امام را منقلب کنم که در عزای پسر اشکی بریزند ،امام تغییر حالی پیدا نکردند و همچنان ساکت و آرام بودند ، ولی همین که نام حضرت علی اکبر(علیه السلام) را بردم هنگامه شد . امام چنان گریستند که قابل وصف نبود.

منبع :کتاب مهر و قهر به نقل از استاد دوانی