هوایی

یا طبیب من لا طبیب له

+

نه حرف های نانوشته ام از چشم تو پنهان است نه نیت های نیمه تمامم

دل نوشته هایم را برایت هر روز با چشم هایی تر فرستادم

بی جواب نبودند

همان وقت که گره های کور ِسفر، یکی یکی گشوده می شد...

آرامشم! من؛ این من حیران و سر به هوا و  امیدوار را از صحن دستان خودت پرواز می دهی؟!