یا جابر العظم الکسیر
ان الله یدافع عن الذین آمنوا
اللهم صلی علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک
نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:
اول: 51 رکعت نماز (واجب و نافله در طول شبانه روز).
دوم: زیارت اربعین حضرت سیدالشهداء (علیه السلام).
سوم: انگشتر در دست راست کردن.
چهارم: پیشانی بر خاک گذاردن.
پنجم: بلند گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» در نمازهای جهریّه (صبح، مغرب و عشا).*
پیش تر که این حدیث را می خواندم با خودم می گفتم من که نشان زیارت اربعین را ندارم پس مومن نیستم فکر می کردم فقط این 5نشانه است و مثل اصول دین ، بند دیگری نخواهد داشت.فکر می کردم زیارت اربعین نشانه ها را کامل می کند.
در مشایه اما هرکس روزی خودش را دارد . شب اول حرکت که از میان همه بچه ها فقط من و یکی دیگر از بچه ها شامی بهمان نرسید و هیچ جای دیگر هم نشد که غذا بخوریم هم حرف تو همین بود . من روزی خودم را داشتم همان جا و همان وقتی که تو می خواستی روزی بدستم می رسید.دردهای مسیر هم هر کدام خودشان روزی بودند که در جا و مکان خودش به ظرف زائر ریخته می شد.
آن وقت که درد تاول ، راه رفتن را مشکل می کرد و وقتی که کاملا فراموشش می کردم ، فهمیدم که بستگی دارد که کجا را نگاه کنم ، حواسم را به که بدهم . اگر دلم و همه ی توجه هدفم او باشد هیچ دردی نفسم را نمی گرفت.
من آن روزها را گویا برای این روزها گذراندم . در آن روزها گویا تو ، مرا برای این روزها، تمرین می دادی . طاقت صبرت لبریز نمی شود اگر کاسه اش متبرک به نگاه تو باشد . اگر خاطرم مشغول تو باشد . ابراهیم دلت در آتش رنج دنیا نمی سوزد اگر تبر را برای خوب کسی روی دوش بت بزرگ گذاشته باشی. پاهایت را هیچ نیلی ، نمی ، خیس نمی کند اگر موسای دلت ، عصایش برای او به گردش در بیاورد . سکوتت برای او باشد ، حرفت برای او ، لبخندت برای او ، اشکت برای او باشد .
می دانم که هنوز قد این حرف ها نیستم ، من ابراهیم نیستم ، موسی نیستم ، ولی این بنده کوچکت اندازه کوچکی خودش برای تو بارها ایوب بودن را تمرین کرده ... که آن هم نه از خودش که از تو بوده . تو سر بزنگاه ها ، سکوت را بر لبانم مهر کردی و آرامش را به قلبم الهام کردی.
نشانه های مومن 5 تا نیست ، ولی 5 نشانه را دارد ، می دانم نشانه های مومن صبر و حلم اوست ، افق نگاه اوست و انگشتری از مهربانی که از تو نه فقط بر دست راست که بر دست چپش داشته باشد حتی اگر دنیا همه قرارها و چله های رویایی ات را به هم بریزد تو اما کشتی دل بنده ات را به آن ساحل آرامشی که می خواهی ، خواهی برد. اگر ناخدای آن دل خودت باشی!
می گفت دنیا وارونه آخرت است .
می فرمود : الدنیا سجن المومن.
می گفت: آرمانخواهی انسان مستلزم صبر بر رنجهاست پس برادر خوبم،برای جانبازی در راه آرمانها یاد بگیر که در این سیاره ی رنج صبورترین انسانها باشی .
فرمود : الیس الله بکاف عبده؟!
اللهم یسر لنا بلوغ ما نتمنی
