مطرود

یا مقلب القلوب

 

•این روزها مدام فکر می کنم آیا تو دلت برای من تنگ نمی شود؟ آیا اصلا هیچ خاطره روشنی از روزهای با من بودن داری؟فکر می کنم چطور امید بی پایان من به رشد تو اینگونه ناگهانی به خط پایان رسید و چرا محبت قلبم ، قلبت را زیر رو نکرد؟ مگر تو به ملکوت آسمان ها نزدیک تر از من نیستی!؟

 

تو هرگز نخواهی فهمید و اگر بفهمی باور نخواهی کرد، کسی برای تو و حال تو چقدر متوسل شد و چقدر دندان صبر بر جگر گذاشت و چقدر حرف ها و اشک هایش را درز گرفت.

 

•می رسم مقابل درب جایی که حالا دیگر تو در آن نیستی و اگر می بودی هم کسی دوستت نداشت...- جز من- ! 

می رسم مقابل درب و فکر می کنم به همه ی کسانی که بجای حل مساله آن را پاک می کنند. می رسم مقابل درب و دست روی قلبم می گذارم و می گویم صبور باش.

ولی دست های من قدرتی ندارند. ای که نامت دواست و دست هایت بالاتر از همه دستها، دست های مهربانی ات را بر قلبم بگذار، من به آرامشی که تو بر قلبم نازل فرمایی سخت محتاجم.

مَن قال أنّی لا أبرَح؟
أخبَرتُ رَبّی کلّ شیء